شیوه سیاست‎نامه‎نویسی در مطالعات راهبردی

سیاست‎نامه یکی از ابزارهای کمک به فرایند تصمیم‎گیری در هر کشور است. طرح چارچوبی برای شیوه نگارش سیاست‎نامه زمینه را برای انتقال مناسب راه ‏حل‎ها برای مسئله سیاسی و راهبردی در چرخه سیاستگذاری فراهم می‏سازد. برای این کار مقاله حاضر نخست به جایگاه علم سیاستگذاری به عنوان علم در عمل برای کمک به مراکز راهبردی مثل دولت در علوم سیاسی می‏پردازد. پس از آن در فرایند سیاستگذاری توجه به چرخه سیاستگذاری به عنوان مبنای تصمیم‎گیری منطقی مطرح می‏شود. با شناخت فرایند سیاستگذاری، امکان تمایزگذاری بین دو نوع نوشتار راهبردی -مطالعه سیاستگذاری و سیاست‎نامه امکان‎پذیر می‏گردد. در نهایت مقاله به شیوه نگارش سیاست‎نامه از معیارهایی که برای توصیف مسئله، تحلیل مسئله و در مرحله سوم سناریوسازی و ارائه راه‏حل اشاره دارد. لازم به ذکر است که این شیوه‏ها به عنوان مبنای راهنما مطرح است و روش تجویزی محسوب نمی‏شود. لذا یکی از راه‏های پیشنهادی یا یک الگو و راهنمای ارتباطی بین مراکز راهبردی و مشاوره‏ دهی و مقامات تصمیم‎گیر در سطح کلان جامعه محسوب می‏شود.